Reisgids Cuba

Cuba is een archipel die bestaat uit het gelijknamige hoofdeiland, Isla de la Juventud en ongeveer 4195 kleinere eilanden. De archipel behoort tot de Grote Antillen. Cuba grenst in het noordwesten aan de Golf van Mexico, in het noorden aan de Atlantische Oceaan en in het zuiden aan de Caribische Zee. De afstand tot het Amerikaanse vasteland is 180 km. Het schiereiland Yucatán, dat tot Mexico behoort, ligt op 210 km afstand van Cuba.

Het tijdsverschil is -6 uur.

Het klimaat in Cuba is tropisch, bepaald door de noordoostelijke passaatwinden. De periode van november tot april is het droge seizoen, terwijl het regenseizoen plaatsvindt van mei tot oktober. Van juni tot november zijn tropische cyclonen te verwachten, die Cuba in economisch opzicht vaak zwaar treffen. Cuba heeft een zeer functioneel rampenbestrijdingssysteem opgezet als oplossing voor het cycloonseizoen.

De zomertemperaturen liggen het hele jaar door gemiddeld tussen de 25 en 30 graden Celsius. Met ongeveer 200 dagen zon is Cuba zeker een bestemming voor het hele jaar.

U hebt een toeristenkaart nodig voor een verblijf van maximaal 30 dagen (dit kan één keer met 30 dagen worden verlengd). De toeristenkaart moet worden gekocht voordat u het land binnenkomt en kan worden verkregen bij de Cubaanse ambassade in Rotterdam. Daarnaast is het beste om de visumaanvraag online te doen, zo bespaar uzelf een retourtje naar get Consulaat van Cuba in Rotterdam. Binnen vier werkdagen wordt het visum per post verzonden. De verzendingskosten zijn in de prijs van het visum inbegrepen. Voor een langer verblijf hebt u een visum nodig, dat ook door de Cubaanse ambassade wordt afgegeven. Hiervoor kan een uitnodiging nodig zijn. De verwerkingstijd kan enkele weken in beslag nemen, dus wij raden u aan dit op tijd te regelen.

Er zijn twee munteenheden in Cuba. De oorspronkelijke Peso Cubano (CUP, symbool: Cub$) en de Peso Convertible (CUC, symbool: $). Amerikaanse dollars worden niet langer geaccepteerd als betaalmiddel. Toeristen betalen met de converteerbare peso, die verdeeld is in 100 centavos. Er zijn biljetten in waarden van 1, 3, 5, 10, 50 en 100 pesos. Er zijn ook munten in de waarden 1, 5 en 10 centavos en 1 en 3 pesos. Klik hier voor de valutacalculator.

De medische zorg in Cuba kan niet worden gelijkgesteld met de standaard in West-Europese landen, omdat de technische uitrusting op het gebied van medische apparatuur, hygiëne en de levering van geneesmiddelen ontoereikend is. Bovendien worden toeristen in Cuba alleen behandeld in bepaalde klinieken voor buitenlanders. Deze hebben ook lage hygiënische omstandigheden en kunnen hoge behandelingskosten vragen.

U mag Cuba alleen in als u een ziektekostenverzekering heeft. Alleen particuliere reisziektekostenverzekeringen worden geaccepteerd! Een verzekeringsbewijs of een verzekeringskaart van de betreffende reisziektekostenverzekering moet volstaan als bewijs. Indien het verzekeringscontract reeds voor langere tijd bestaat, dient u een extra actuele bevestiging van de verzekeringsmaatschappij mee te nemen, bij voorkeur in het Spaans.

Verder moeten de gebruikelijke inentingen zoals tetanus, difterie en hepatitis A aanwezig zijn. Bij een langer verblijf dan vier weken wordt ook vaccinatiebescherming tegen hepatitis B, rabiës en tyfus aanbevolen.

In Cuba is leidingwater niet geschikt om te drinken. Drinkwater in flessen is in de winkels verkrijgbaar. Verder moeten fruit en groenten worden geschild of gekookt voor consumptie om mogelijke diarree als gevolg van slechte hygiëne te voorkomen.

Zie ook de medische adviezen voor Cuba op de pagina's van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken.

Om perfect voorbereid te zijn, hebben wij een bagagechecklist voor u samengesteld.

Cuba was tot 1992 een atheïstische staat; het werd pas seculier door een grondwetswijziging, die het nu mogelijk maakt voor gelovigen om politiek actief te zijn. De meest vertegenwoordigde godsdiensten zijn het katholicisme en Santería, een gemengde godsdienst van de traditionele godsdienst van de West-Afrikaanse Yoruba en christelijke elementen. De laatste jaren zijn er veel Cubaanse protestantse gemeenten ontstaan. Jehova's Getuigen zijn ook sterk vertegenwoordigd in Cuba.

De officiële regeringsvorm van Cuba is een republiek. De macht berust bij het staatsapparaat, het leger en de Communistische Partij van Cuba, PCC (de enige toegestane partij). Staatshoofd Raúl Castro staat, net als zijn broer Fidel voor hem, aan het hoofd van alle drie de instellingen.

De nationale taal is het Spaans. Het Spaans dat er gesproken wordt, verschilt enigszins van het Spaans dat in Spanje op hoog niveau gesproken wordt. Het is echter vergelijkbaar met de taal die wordt gesproken in andere Spaanssprekende landen in het Caribisch gebied, zoals de Dominicaanse Republiek, Puerto Rico en de Caribische kusten van Colombia en Venezuela.
De klassieke begroeting in Cuba is het geven van een hand. De lokale bevolking begroet elkaar met de aanspreekvorm "Compañero", maar als toerist moet u "Señor" of "Señora" zeggen. Alle Cubanen hebben twee achternamen, maar als je ze bij naam aanspreekt, gebruik je alleen de eerste.

Het eiland heeft een goed ontwikkeld wegennet, maar de wegen zijn vaak in slechte staat, dus u moet voorzichtig en met de nodige voorzichtigheid rijden. Er is ook een spoorwegmaatschappij en een intercitybusmaatschappij, die ook de zogenaamde "Viazul"-bussen voor toeristen exploiteert. Met de veerboot kunt u naar Isla de la Juventud en andere eilanden, maar ook naar de havenbaaien van Santiago de Cuba, Cienfuegos en Havana.

De eerste bewoners migreerden al 3500 jaar voor Christus naar Cuba en kwamen uit Zuid-Amerika. Later vestigden ook Arawak-indianen zich op het eiland.

Nadat Columbus Cuba in 1492 had ontdekt, veroverde de Spaanse Kroon het eiland. Duizenden Indianen kwamen om in oorlogen met de Spanjaarden en door de introductie van Europese ziekten. Het aantal inheemse bewoners daalde tot ongeveer 5000. Daarom werden Afrikaanse werkslaven naar Cuba gebracht om te werken op veeboerderijen en in de leerindustrie.

In de 18e eeuw bezetten Britse troepen het eiland. Nog meer dwangarbeiders werden vanuit Afrika naar Cuba gebracht om suikerrietplantages aan te leggen. In 1820 was Cuba de grootste suikerproducent ter wereld.

Spanje verloor zijn overwicht over Cuba in de oorlog tegen de VS. in 1898. Aan het begin van de 19e eeuw werd Cuba onafhankelijk, maar stond het nog steeds onder militair bestuur van de VS. De eerste president van de Republiek Cuba was Tomás Estrada Palma.

In 1940 werd Fulgencio Batista president. De dictator kreeg de volledige onafhankelijkheid van Cuba van de VS. Als gevolg van een opstand nam de revolutionaire leider Fidel Castro in 1959 het ambt van premier over. Er werd een land- en landbouwhervorming doorgevoerd en het particuliere grondbezit werd genationaliseerd. Het gevolg was dat de Verenigde Staten een handelsembargo tegen Cuba instelden. Ondanks de hulp van Rusland zat de Cubaanse economie na het einde van de Sovjet-Unie in het slop.

Het toerisme werd in Cuba steeds belangrijker. In 1998 bezocht paus Johannes Paulus II het eiland. In 2008 deed president Fidel Castro, die sinds 1976 aan de macht was, afstand van zijn positie ten gunste van zijn broer Raúl Castro.

Havana Sigarenfestival: ( februari - maart) Sigarenliefhebbers van over de hele wereld maken elk jaar een pelgrimstocht naar het unieke "Festival del Habano". Alles draait om het genot van de sigaar: nieuwe sigareninnovaties worden gepresenteerd, plantages en fabrieken worden bezocht en er worden seminars aangeboden waar bezoekers kunnen oefenen met het rollen van sigaren.

Boleros de Oro: ( juni) Om de twee jaar kunt u deelnemen aan het Boleros de Oro Festival in Havana. Het muziekgenre van de boleros wordt hier gevierd. Dit festival wordt sinds 1987 in Havana gehouden en wordt beschouwd als het oudste in zijn soort in Latijns-Amerika. Dit festival werd voor het eerst in Havana gehouden, maar heeft zich sindsdien over het hele land verspreid.

Havanna Karneval: ( juli-augustus) Het Caraïbisch Carnaval mag u niet missen: dit traditionele spektakel van optochten, kleurrijke kostuums, daverende straatfeesten, wilde dansen en betoverend vuurwerk vindt al sinds 1573 in Havana plaats.

Internationales Ballett Festival: ​​​​​​​(oktober - november) Om de twee jaar vindt in het "Gran Teatro de La Habana Alicia Alonso" het Balletfestival plaats, dat in 1960 kort na de Cubaanse Revolutie werd opgericht. Vandaag de dag is het een integraal onderdeel van het Cubaanse culturele leven. Dansers uit alle continenten zijn hier vertegenwoordigd en presenteren creatieve dansen op hoog niveau. Op Youtube kunt u opnames vinden van de Ballet Nacional de Cuba.

Internationales Filmfestival: ​​​​​​​( december) Voor Zuid-Amerikaanse fans is het filmfestival in Havana absoluut de moeite waard: elk jaar worden hier voornamelijk Zuid-Amerikaanse films vertoond. Tijdens het festival worden prijzen uitgereikt aan de beste films.

Día de la Liberación (Dag van de Bevrijding) wordt gevierd op 1 januari, omdat de overwinning van de revolutie op 1 januari 1959 werd uitgeroepen.
1 mei is Día de los Trabajadores (Dag van de Arbeiders).
Op 25, 26 en 27 juli wordt Día de la Rebeldía Nacional (Verjaardag van de Revolutie) gevierd. Op 26 juli 1953 bestormden Fidel Castro en een ondergrondse groep de Moncada-kazerne in Santiago de Cuba en de Céspedes-kazerne in Bayamo, waarmee zij het startsein gaven voor de revolutie.
Op 10 oktober wordt het Inicio de las Guerras por la Independencia (begin van de Onafhankelijkheidsoorlog) gevierd.

De Cubaanse keuken is een combinatie van Spaanse, Afrikaanse en Caribische gerechten. De hoofdbestanddelen zijn zwarte bonen en rijst. Lokale groenten zijn tomaten, maïs, aardappelen, yucca en paprika's, vaak gecombineerd met peulvruchten, pompoen, kool, kip en varkensvlees. Vis en zeevruchten zijn vaak erg duur en alleen verkrijgbaar in (hotel)restaurants. In de meer normale restaurants, maar ook in de informele "paladares", zijn goedkope typisch Cubaanse gerechten te krijgen.

In tegenstelling tot hun buren in Latijns-Amerika houden de Cubanen zich zeer strikt aan de wetten en voorschriften uit vrees voor sancties, en toeristen zouden hetzelfde moeten doen. Topless op het strand liggen wordt door de Cubanen niet op prijs gesteld en mag alleen worden gedaan op de stranden van de all-inclusive resorts. Kinderen mogen niet bedelen in Cuba. Maar veel kinderen steken graag hun hand uit als ze toeristen zien. Vermijd hen geld te geven. Ouders zijn aansprakelijk voor bedelende kinderen. Zeg maar dag tegen het idee dat het internet in Cuba op dezelfde manier werkt als in Europa. Er is bijna geen Wi-Fi in Cuba en om het te gebruiken heb je een internetkaart nodig.

Dienstpersoneel wordt in Cuba zeer slecht betaald. Zij ontvangen hun salaris vaak in peso cubano, die niet veel waard zijn, maar zij ontvangen de fooi in convertibele peso. Als gevolg daarvan is de fooi een onofficieel salaris geworden. Houd hier rekening mee bij de betaling! In het restaurant is 10% gebruikelijk (dit is soms al inbegrepen, u kunt de reisleider 5 CUC per dag geven en uw chauffeur 3 CUC/dag.